Het is een veelvoorkomend misverstand dat kinderen van 12 jaar en ouder automatisch kunnen beslissen bij welke ouder ze willen wonen na een scheiding. Hier zijn enkele belangrijke punten om dit misverstand te verduidelijken:

1. Wettelijke context

  • Ouderlijke verantwoordelijkheid: In Nederland hebben ouders gezamenlijk het gezag over hun kinderen, wat betekent dat zij gezamenlijk beslissingen moeten nemen over belangrijke zaken, inclusief de woonplaats van het kind.
  • Inspraak, geen beslissing: Kinderen van 12 jaar en ouder hebben het recht om hun mening te geven over waar ze willen wonen, maar de uiteindelijke beslissing ligt bij de ouders. Het is een kwestie van inspraak, niet van bindende beslissingsbevoegdheid.

2. Rol van de rechter

  • Rechterlijke beoordeling: Als ouders er niet uitkomen, kan een rechter betrokken worden. De rechter zal luisteren naar de wensen van het kind, maar deze wensen zijn slechts één van de vele factoren die in overweging worden genomen bij het nemen van een beslissing over de woonsituatie.
  • Belang van het kind: De rechter zal altijd het belang van het kind vooropstellen en beslissingen nemen die in het beste belang van het kind zijn, waarbij de mening van het kind ook wordt meegewogen.

3. Communicatie en betrokkenheid

  • Belang van openheid: Het is belangrijk dat ouders openstaan voor de gevoelens en wensen van hun kinderen. Dit kan de overgang voor het kind vergemakkelijken en hen een gevoel van controle geven in een verwarrende situatie.
  • Ondersteuning: Het bieden van emotionele steun en het faciliteren van gesprekken kan helpen om het kind beter te laten omgaan met de situatie.

Conclusie

Hoewel kinderen van 12 jaar en ouder een stem hebben in waar ze willen wonen, hebben ze niet het recht om deze beslissing alleen te nemen. Het is belangrijk dat ouders de wensen van hun kinderen serieus nemen, maar ook dat ze de verantwoordelijkheden en wettelijke kaders begrijpen die hen begeleiden in het proces.

Regelmatig krijgen wij vragen over het blijven gebruiken van de achternaam van de ex-partner na een (echt)scheiding. De regels hieromtrent zijn geregeld in boek 1 van het Burgerlijk Wetboek, en dan specifieker in artikel 9.

Volgens de wet is het verboden de achternaam van een ander te gebruiken. Wanneer je gehuwd bent geweest of een geregistreerd partnerschap hebt gehad is hier echter een uitzondering op van toepassing. Na de scheiding is het geoorloofd om de achternaam van je ex-partner te blijven gebruiken. Dit mag door de naam op zichzelf te gebruiken of voor of achter je eigen naam te voeren.

Wanneer jullie geen kinderen hebben, kan je ex-partner jouw recht om zijn/haar achternaam te blijven gebruiken aanvechten bij de rechtbank. De rechter zal dit verzoek niet snel inwilligen, behalve als er sprake is van  een gegronde reden. Als jullie samen wel kinderen hebben gekregen, dan kan je ex-partner dit recht van jou niet aanvechten. Je mag dan dus geoorloofd de naam blijven voeren, zonder dat je ex-partner dit kan aanvechten. Jouw recht om de naam van je ex-partner te gebruiken vervalt echter wel wanneer jij zelf weer opnieuw trouwt of een geregistreerd partnerschap aangaat.

Algemeen
Als je getrouwd bent of een geregistreerd partnerschap hebt, zou het kunnen dat je recht hebt op partneralimentatie als je gaat scheiden. Als je samenwoont kun je hier ook onderling afspraken over maken, maar dan is het niet verplicht.

Partneralimentatie is een bijdrage in het levensonderhoud. Deze plicht ontstaat als de inkomens behoorlijk verschillen. Het uitgangspunt is dat beide (ex)partners, nadat de woonlasten zijn betaald, ongeveer evenveel te besteden hebben. Er is een wetsvoorstel geaccepteerd waardoor de duur van de partneralimentatie gaat veranderen. In deze tekst lees je wat precies de veranderingen gaan zijn.

Duur partneralimentatie huidige situatie

Als de scheiding op of na 1 juli 1994 is, dan gelden nu de volgende termijnen:

  • Maximaal 12 jaar* voor een huwelijk/geregistreerd partnerschap met kinderen;
  • Maximaal 12 jaar* voor een huwelijk/geregistreerd partnerschap zonder kinderen dat langer dan 5 jaar heeft geduurd;
  • Net zolang als het huwelijk/geregistreerd partnerschap heeft geduurd bij een huwelijk korter dan 5 jaar zonder kinderen.

* Vanaf de officiële echtscheidingsdatum (inschrijving in de registers van de burgerlijke stand).

Duur partneralimentatie nieuwe situatie (verwachting is per 1 januari 2020)

In de nieuwe situatie gelden de volgende termijnen:

  • Maximaal de helft van de duur van het huwelijk met een maximum van 5 jaar*.

*Daarop zijn 3 uitzonderingen:

  • Maximaal 10 jaar als je langer dan 15 jaar getrouwd bent én minder dan 10 jaar voor je AOW-leeftijd zit. De partneralimentatie stopt zodra de AOW-leeftijd is bereikt;
  • Maximaal 10 jaar als je langer dan 15 jaar getrouwd bent én geboren bent op of voor
    1 januari 1970. De partneralimentatie stopt zodra de AOW-leeftijd is bereikt. Deze extra regel vervalt in 2027;
  • Maximaal 12 jaar als je kinderen hebt onder de 12 jaar. De partneralimentatie stopt zodra het jongste kind 12 jaar wordt.

Einde partneralimentatie
De partneralimentatie eindigt ook in de volgende gevallen:

  • Samenwonen, trouwen of een geregistreerd partnerschap aangaan van alimentatiegerechtigde;
  • Zelf weer voldoende inkomen (volgens berekende behoefte) hebben van de alimentatiegerechtigde;
  • Overlijden.

Vragen?
Heb je vragen over deze wetswijzigingen of wil je weten wat dit betekent in jouw situatie? Neem dan vrijblijvend contact met ons op via onze website www.mediationbureaumn.nl, telefoonnummer
030-2341466 of via de email info@mediationbureaumn.nl.

Als je wilt gaan scheiden, vertel dit dan allereerst aan je toekomstige ex-partner. Hij/zij heeft vervolgens de ruimte nodig om deze beslissing te verwerken, bijvoorbeeld voor een paar weken. Zorg wel dat de communicatie tussen jullie goed en open blijft, aangezien jullie nog een heel traject samen gaan doorlopen om de scheiding rond te krijgen. Dit traject is belangrijk omdat jullie hierin samen beslissingen nemen over je eigen toekomst en ook over de toekomst van jullie eventuele kinderen.

Wanneer je ex-partner en jij in het scheidingsproces zitten, is het belangrijk om dit gezamenlijk, op een passend moment, aan jullie kinderen te vertellen. Op deze manier verklein je de kans op een loyaliteitsconflict. Het zou erg onwenselijk zijn als jullie kinderen (toevallig) van een derde te horen krijgen dat hun eigen ouders gaan scheiden, dus daarom is het belangrijk om dit zelf aan hen vertellen. Dit is lastig, maar probeer zoveel mogelijk uit te leggen en vraag wat zij ervan vinden en erover denken. Zorg dat daarna de school van jullie kinderen of bijvoorbeeld de opvang zo spoedig mogelijk op de hoogte worden gesteld.

Om een scheiding aan te gaan zullen jullie hulp van een advocaat of een mediator nodig hebben. Op onze website (https://www.mediationbureaumn.nl) kun je meer lezen over de voordelen van een mediator ten opzichte van een advocaat. Als er ‘draagvlak’ is bij ieder van jullie om er gezamenlijk goed uit te komen, dan lijkt mediation een goede optie. Anders is het wellicht verstandiger om ieder een advocaat te nemen.

Indien het voor jullie niet meer mogelijk is om samen in een huis te wonen, is het goed om te proberen hier een passende (tijdelijke) oplossing voor te vinden. Het kan zijn dat de kans op escalatie van eventuele conflicten anders alleen maar groter wordt, met alle mogelijke gevolgen van dien voor jullie en de kinderen.

Als het niet mogelijk is voor jullie om onderling te overleggen en afspraken te maken, dan kan een advocaat bij de rechter ‘voorlopige voorzieningen’ aanvragen. Dit betekent dat de rechter kan bepalen wie in de woning mag blijven wonen, met uitsluiting van de ander. Jullie bespreken dan allebei individueel met een eigen advocaat je belangen, die jouw advocaat dan weer bij de rechter moet behartigen. Deze procedure is kostbaarder en duurt langer dan een procedure die je gezamenlijk kan doorlopen bij een mediator. Daarnaast sta je dan tegenover elkaar en kan het zijn dat jullie onderlinge relatie vooral verhard. Dit in tegenstelling tot mediation waar je samen in gesprek blijft en op zoek gaat naar afspraken die bij jullie passen en zo ook meer draagvlak hebben. Als je kinderen hebt is het ook erg belangrijk om een goede basis te leggen om samen verder te kunnen als ouders.